ZAWÓD REGULOWANYZdjęcie zawodu
W. męska

Pilotka samolotów

Pilotuję samolot, przewożąc nim podróżnych na trasach krajowych i zagranicznych. Odpowiadam za stan techniczny samolotu oraz za bezpieczeństwo załogi i pasażerów.

Pilotka samolotów

Pilotuję samolot, przewożąc nim podróżnych na trasach krajowych i zagranicznych. Odpowiadam za stan techniczny samolotu oraz za bezpieczeństwo załogi i pasażerów.


WERSJA męska

Dlaczego lubię ten zawód?

Lubię moją pracę, bo panowanie nad ogromną maszyną, sprawianie, że odrywa się od ziemi, sprawnie leci w powietrzu i gładko ląduje, przynosi mi wielką satysfakcję. Lecąc samolotem oglądam wschody i zachody słońca oraz inne piękne zjawiska meteorologiczne. Przyjemne jest również zadowolenie pasażerów, którzy dzięki mnie mogą dotrzeć na wymarzone wakacje czy odwiedzić rodzinę mieszkającą wiele kilometrów od nich.

Czym się zajmuję?

Jako pilotka steruję samolotem pasażerskim podczas lotu i manewrów na lotnisku. Przed startem sprawdzam czy stery działają, czy w zbiornikach jest paliwo a w silniku olej, i czy cały samolot jest sprawny. Potem wprowadzam do komputera pokładowego samolotu informacje dotyczące lotu: z jakiego lotniska startuję, dokąd i jaką trasą polecę, jaka jest masa samolotu. Po wystartowaniu i osiągnięciu odpowiedniej wysokości włączam autopilota, ale pomimo tego cały czas kontroluję wskazania wszystkich przyrządów w kokpicie, żeby móc w porę zareagować w przypadku różnych nagłych zdarzeń, np. załamania pogody.


Każdy pilot musi być przygotowany na różne warunki pogodowe – zwłaszcza na latanie w nocy i we mgle, przy zerowej widoczności, kiedy można polegać tylko na wskazaniach przyrządów. Praca w tym zawodzie wymaga samodyscypliny, refleksu, odporności na stres i dokładności. Co prawda większość lotów nie nastręcza problemów, dużą część trasy leci się na autopilocie. Ale loty trwające wiele godzin bywają męczące, dlatego przydaje się też cierpliwość i odporność fizyczna. W lotnictwie pasażerskim pilot ma do pomocy drugiego pilota, ale obaj zwykle mają co robić.
Najtrudniejszym momentem lotu, wymagającym największego skupienia, jest podchodzenie do lądowania i samo lądowanie. Lecąc kilkutonowym lub kilkudziesięciu tonowym samolotem z prędkością, która nawet przy wykonywaniu tego manewru jest duża i wynosi 350 km/h, muszę zmieścić się w pasie o szerokości mostu. Żeby obydwaj piloci mogli maksymalnie skupić się na tym zadaniu, na wysokości poniżej 3000 m obowiązuje zasada sterylnego kokpitu – nikt nie może wtedy wchodzić do kabiny, a piloci mogą rozmawiać tylko o tym, co dotyczy bezpiecznego wylądowania.


Co powinnam umieć? 

Muszę znać zasady matematyki, aby wiedzieć jak posługiwać się specjalistyczną aparaturą lotniczą i umieć odczytywać jej wyniki. 


Muszę wiedzieć jakie siły działają na samolot, który pilotuję oraz jak je wykorzystywać. Muszę znać się na przyrządach określających kierunek i położenie geograficzne, muszę również posiadać wiedzę na temat zjawisk atmosferycznych, które odgrywają dużą rolę podczas lotu. 
Muszę bardzo dobrze znać język angielski, ponieważ to oficjalny język używany w komunikacji z wieżami kontroli lotów, obsługą naziemną samolotu, zagranicznymi członkami załogi samolotu oraz pasażerami.
Muszę skrupulatnie przestrzegać przepisów oraz stosować procedury zapewniające bezpieczny i komfortowy lot.


Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy? 

  • sumienność,
  • odpowiedzialność,
  • dokładność,
  • odporność na stres,
  • dobra pamięć,
  • podzielność uwagi,
  • wyobraźnia przestrzenna,
  • skrupulatność,
  • umiejętność szybkiego podejmowania trafnych decyzji,
  • szybki refleks,
  • punktualność,
  • umiejętność logicznego rozumowania,
  • umiejętność pracy w zespole.

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w liniach lotniczych przewożących pasażerów lub towary, mogę też, po uzyskaniu dodatkowych uprawnień, pracować w ośrodkach szkolących przyszłych pilotów.


Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.