Historyczka
Badam, analizuję i interpretuję źródła historyczne, żeby odkryć i zrozumieć przeszłość człowieka.
Historyczka
Badam, analizuję i interpretuję źródła historyczne, żeby odkryć i zrozumieć przeszłość człowieka.
Dlaczego lubię ten zawód?
Badanie przeszłości to frapujące zajęcie. Dzięki mojej pracy lepiej rozumiemy zależności rządzące światem, dostrzegamy przyczyny i skutki procesów historycznych, takich jak kolonializm czy industrializacja, poznajemy życie codzienne ludzi z dawnych epok. Znajomość historii pozwala też - przynajmniej w teorii - unikać błędów jakie popełniano w przeszłości.
Czym się zajmuję?
To zależy od tego, na jakim stanowisku pracuję oraz od epoki historycznej, w której się specjalizuję. Mogę zajmować się nauczaniem historii w szkole lub na wyższej uczelni, a wtedy dzielę się posiadaną wiedzą z uczniami lub studentami, wyjaśniam im, jak doszło do ważnych wydarzeń historycznych i jakie były ich skutki, czym wsławili się słynni politycy, wodzowie, władcy, wynalazcy z konkretnego okresu, jak wydarzenia historyczne wpływają na naszą teraźniejszość, pokazuję sposoby badania przeszłości. Praca w szkole wymaga ode mnie opracowywania planów pracy, klasówek, sprawdzianów, sprawdzania zeszytów ćwiczeń i pochłania większość mojego czasu. Jeśli wykładam na uczelni, oprócz zajęć ze studentami mam czas na prowadzenie badań naukowych.
Mogę także pracować jako dziennikarka w czasopiśmie historycznym, znaleźć zatrudnienie w muzeum, skansenie, archiwum państwowym, ośrodku kultury, galerii sztuki, zostać samodzielną badaczką odkrywającą nieznane karty historii mojego ulubionego okresu. Wiedza, jaką posiadam, pozwala mi również na pisanie książek. Mogą to być dzieła typowo naukowe, jak i takie, które wyjaśniają meandry historii zwyczajnym czytelnikom, nie będącym naukowcami. Mogę też pisać powieści i opowiadania, w których prawda historyczna miesza się z fikcją literacką, a akcja rozgrywa się w konkretnej epoce historycznej.
Szukając informacji do badań naukowych, materiałów do książki lub po prostu poszerzając swoją wiedzę, korzystam z rozmaitych źródeł pisanych. Jeśli specjalizuję się w historii najnowszej, moje archiwa są głównie w wersji elektronicznej. Jeśli interesują mnie czasy bardzo dawne, korzystam ze wspomnień, listów, aktów lokacji miast, dekretów królewskich, akt sądowych, ulotek, gazet, testamentów, przechowywanych w archiwach i bibliotekach. Na szczęście takie materiały także coraz częściej są digitalizowane, tak czy owak przydaje mi się więc umiejętność korzystania z komputerowych baz danych.
Co powinnam umieć?
Muszę potrafić wyszukiwać potrzebne mi dokumenty, potrafić rozpoznawać, w jakiej epoce powstały - jeśli nie są opatrzone datą - oraz wiedzieć, jak obchodzić się ze szczególnie cennymi rękopisami i drukami, aby nie uszkodzić ich podczas zapoznawania się z ich treścią.
Jeśli specjalizuję się w epoce historycznej, w której wszystkie dokumenty państwowe i prywatne, np. akty lokacji miast, testamenty, darowizny, ustawy sejmowe, sporządzano po łacinie, muszę dobrze znać ten język, a dokładniej jego staropolską odmianę. A jeśli poświęcam się badaniu starożytnej historii jakiegoś państwa lub regionu, muszę posiadać szeroką wiedzę dotyczącą historii antycznej, oraz znajomość łaciny, greki lub innych języków używanych w tamtej epoce w interesującym mnie rejonie świata. Szukając informacji o konkretnej epoce historycznej zapoznaję się także z dorobkiem innych historyków specjalizujących się w tym samym okresie historycznym, co ja.
Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?
- umiejętność logicznego myślenia,
- umiejętność dedukcji, czyli dojścia do określonego wniosku na podstawie założonego wcześniej zbioru przesłanek,
- umiejętność indukcji, czyli wnioskowania o prawdziwości racji z prawdziwości ich następstw,
- skrupulatność,
- spostrzegawczość,
- samodzielność,
- cierpliwość
- dobra pamięć.
Gdzie mogę pracować?
Mogę znaleźć zatrudnienie w szkołach, na uczelniach wyższych, w muzeach, skansenach, galeriach sztuki, w archiwum państwowym, w ośrodkach kultury. Mogę też zostać samodzielną badaczką odkrywającą nieznane karty historii lub dziennikarką.
Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.
