Rzeźbiarka
Projektuję i wykonuję rzeźby z najróżniejszych materiałów.
Dlaczego lubię ten zawód?
Lubię moją pracę, bo kocham tworzyć przedmioty artystyczne, które dają radość ludziom. Mogę wzbogacać swoją wiedzę o różnych materiałach, sposobach ich obróbki i narzędziach, które do tego służą. Świadomość, że sztuka, którą tworzę, inspiruje ludzi i zmienia ich widzenie świata, sprawia mi wielką satysfakcję.
Czym się zajmuję?
Tworzę trójwymiarowe struktury, które mogą być usytuowane w miejscach publicznych lub być ozdobą prywatnych wnętrz. Mogę tworzyć moje konstrukcje z różnych materiałów: kamienia, drewna, gipsu, gliny, mas ceramicznych, metalu i tworzyw. Zwykle specjalizuję się w jednym typie materiału i do jego obróbki dopasowuję narzędzia, którymi posługuję się w pracy. W zależności od materiału, z którym najczęściej pracuję, używam m.in. dłut, świdrów, szczypiec, młotów, noży, skrobaków, pieców do wypalania gliny, spawarek, nitownic, polerek. Wszystko po to, żeby zrealizować swój projekt albo urzeczywistnić czyjeś życzenie.
Aby wykonać rzeźbę, najpierw sporządzam projekt wstępny w formie szkiców. Mogę realizować własną koncepcję artystyczną albo działać na konkretne zamówienie zleceniodawcy. Po uzgodnieniu ostatecznej formy zabieram się do pracy nad dziełem. Zależnie od jego wielkości, materiału i stopnia skomplikowania zajmuje mi ona różny czas. Zwykle kilkumetrowy posąg z granitu będę rzeźbić dłużej niż kilkudziesięciocentymetrową figurkę z drewna lipowego.
Jeśli mam zrobić odlew z metalu lub gipsu, najpierw sporządzam model rzeźby w skali 1:1, a potem formę, do której wlewam płynny materiał lub nadzoruję ten proces. Jeśli moim dziełem jest konstrukcja z metalowych elementów, muszę je najpierw osobno wykuć, odlać lub powyginać, a potem jeszcze złożyć w całość skręcając, nitując lub spawając. Końcowym etapem mojej pracy może być umieszczenie rzeźby w miejscu docelowym, np. w przestrzeni publicznej, oddanie jej zleceniodawcy albo eksponowanie na wystawach i w konkursach.
Co powinnam umieć?
Muszę bardzo dobrze znać historię sztuki i wszystkie style rzeźbiarskie, żeby nie popełniać plagiatów, a jednocześnie umieć czerpać inspirację z historycznych konstrukcji. Bardzo ważna jest też znajomość metod obróbki różnych surowców i materiałów, bo błędy podczas rzeźbienia mogą być bardzo kosztowne. Nie tylko wymuszają rozpoczęcie pracy od początku, ale często prowadzą do zmarnowania surowca i konieczności zainwestowania np. w kolejny blok kamienia czy pień cennego drewna.
Muszę znać rodzaje materiałów wykorzystywanych do tworzenia rzeźb. Kamień, drewno, gips, rozmaite metale, glina, masy ceramiczne, wosk, kość słoniowa, lak, kamienie szlachetne i tworzywa sztuczne nie mogą mieć przede mną tajemnic. Muszę wiedzieć, jakich narzędzi należy używać do ich obróbki i jakie efekty można dzięki nim osiągnąć.
Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?
- kreatywność,
- wyobraźnia,
- nieszablonowe myślenie,
- umiejętność skoncentrowania się na pracy,
- samodzielność,
- niezależność,
- inicjatywa.
Gdzie mogę pracować?
Mogę pracować na własny rachunek i tworzyć rzeźby we mojej pracowni. Mogę też zostać wykładowczynią akademicką, nauczycielką lub kierowniczką galerii sztuki i pracować na uczelni wyższej, w szkole, domu kultury, galerii lub muzeum.
Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.
