Specjalistka zaawansowanej odzieży
Projektuję nowoczesne ubrania, pomagające leczyć różne schorzenia.
Specjalistka zaawansowanej odzieży
Projektuję nowoczesne ubrania, pomagające leczyć różne schorzenia.
Dlaczego lubię ten zawód?
Lubię moją pracę, bo mogę w niej dawać upust swojej kreatywności. Cieszy mnie, że osoby, które cierpią na różne choroby, mogą dzięki mnie czuć się lepiej albo przyspieszam ich proces dochodzenia do zdrowia. Na własny użytek też potrafię stworzyć ubranie monitorujące parametry życiowe i np. pomagające się zrelaksować albo efektywniej ćwiczyć.
Czym się zajmuję?
W ostatnich latach dynamicznie rozwija się nanotechnologia, druk 3D i elektronika organiczna. Dzięki nim w niedalekiej przyszłości możliwe będzie tworzenie tkanin o niespotykanych wcześniej właściwościach, wykorzystywanych w medycynie, sporcie lub przemyśle.
Projektuję zaawansowane technologicznie elementy stroju, pozwalające na leczenie różnych schorzeń, monitorowanie parametrów życiowych i poprawianie komfortu życia osób zmagających się z problemami zdrowotnymi.
Moje projekty wykorzystują nanomateriały i biomateriały, wkomponowuję też w nie rozmaitego typu czujniki albo siłowniki. Dzięki temu mogą np. mierzyć puls i temperaturę ciała, określać komfort termiczny, gromadzić dane na temat zmian ciśnienia albo stężenia cukru we krwi. W oparciu o te dane, ubrania mogą same zareagować i skorygować odchylenia. Np. schłodzić ciało, gdy wyczują, że nosząca je osoba ma gorączkę, albo podać insulinę, jeśli wykryją podwyższone stężenie cukru we krwi. Mogą też za pomocą systemów telemetrycznych przekazywać takie dane lekarzom. Specjalnie zaprojektowane materiały mogą także przyspieszać gojenie ran, leczyć poparzenia, owrzodzenia i odleżyny, chronić skórę alergików przed kontaktem z alergenami, poprawiać przepływ krwi, niwelować miejscowy ucisk, podawać leki przez skórę. Możliwości ogranicza w zasadzie tylko wyobraźnia, bo technologie rozwijają się bardzo szybko.
Podczas projektowania współpracuję z lekarzami różnych specjalności, żeby poznać potrzeby pacjentów. Rozmawiam z pacjentami i pytam ich, jakie elementy odzieży mogą wspierać ich leczenie, i czego oczekują od inteligentnych ubrań. Dopiero, gdy poznam potrzeby konkretnej grupy, zabieram się za właściwe projektowanie. Określam, jakie materiały będę chciała wykorzystać w danym projekcie i jakie inne elementy muszę weń wkomponować. Staram się korzystać z opcji już istniejących na rynku, ale bywa, że muszę opracowywać nowe materiały, dedykowane do leczenia konkretnych schorzeń albo wymyślać niekonwencjonalne połączenia różnych technologii. W kolejnych etapach muszę zdecydować się, czy wymyślona przeze mnie odzież będzie produkowana na indywidualne zamówienie, czy też stosowana szerzej, a w takim wypadku jaki zakres rozmiarów mam uwzględnić.
Dlatego współpracuję z technologami produkcji i wzornictwa. Przecież nawet odzież funkcyjna powinna być wygodna i ładna. Wspólnie tworzymy prototyp danej części ubrania i testujemy go. Jeśli testy wypadną pomyślnie, można przejść do etapu produkcji, w który również jestem zaangażowany. Staram się na bieżąco zbierać informacje o tym, czy odzież, którą zaprojektowałam spełnia swoją rolę oraz co i w jaki sposób należy poprawić. W tym celu jestem w stałym kontakcie z lekarzami i/lub pacjentami korzystającymi z moich produktów.
Co powinnam umieć?
Muszę znać się na nanotechnologii, wiedzieć, jak działają miniaturowe czujniki, mikrochipy dozujące leki, materiały z pamięcią kształtu, i umieszczać je w odzieży, którą projektuję.
Muszę znać się na technologiach wytwarzania i łączenia różnego rodzaju materiałów, z których można wytwarzać konkretne elementy odzieży. To pozwala mi opracowywać nowe materiały o pożądanych właściwościach, które zapewnią moim projektom odpowiednią trwałość, elastyczność, przepuszczalność powietrza. Muszę potrafić modyfikować istniejące materiały lub projektować i tworzyć nowe, o właściwościach potrzebnych do leczenia dolegliwości, poprawy komfortu życia lub monitorowania stanu zdrowia pacjentów.
Muszę znać prawa fizyki, aby wiedzieć, jakie siły będą oddziaływać na projektowane przeze mnie elementy odzieży. Czujniki umieszczone w ubraniach są zasilane energią, muszę więc znać się na elektryczności.
Muszę znać się na fizjologii i patofizjologii człowieka, żeby wiedzieć, jak projektować elementy odzieży, żeby jak najlepiej spełniały funkcję diagnostyczną albo leczniczą, nie drażniły skóry ani nie wywoływały reakcji alergicznych, były łatwe do prania albo konserwacji w inny sposób, dawały się łatwo wkładać i zdejmować.
Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?
- spostrzegawczość,
- kreatywność,
- empatia,
- dociekliwość,
- cierpliwość,
- dokładność,
- odporność na stres,
- umiejętność nawiązywania kontaktu z innymi,
- umiejętność logicznego rozumowania,
- umiejętność pełnego skoncentrowania się na pracy.
Gdzie mogę pracować?
Mogę znaleźć zatrudnienie w firmach zajmujących się tworzeniem zaawansowanej technologicznie odzieży.
Źródła:
Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.
